Historia świata Gemini cz. I

Historia świata w pigułce.
    Najważniejsze wydarzenia i okresy historyczne, które ukształtowały świat gry w (prawie) telegraficznym skrócie.

    Podręcznik główny do Gemini zawiera oczywiście rozdział opisujący wydarzenia z czasów poprzedzających okres, w jakim przyjdzie znaleźć się Bohaterom Graczy. Niestety o podręcznik trudno, a i czytanie po angielsku nadal może stanowić dla niektórych barierę. Czasem bywa też tak, że mamy tylko kilka minut na wprowadzenie nowej drużyny w świat i wtedy wertowanie kilkustronicowego opisu mija sie z celem. Ten skrót najważniejszych elementów z dziejów świata może być wtedy najlepszym rozwiązaniem.
    Niestety skrócenie i tak niezbyt długiego materiału, sprawia, iż kilka istotnych szczegółów może umknąć czytelnikowi, ale tak bywa w przypadku każdego uproszczenia. Zainteresowanych kompletną historią Gemini odsyłam do podręcznika ;)

    Ażeby nie obarczać czytelnika jednym długim tekstem, podzieliłem ów wpis na dwie części.

Era Mroku
THE AGE OF DARKNESS
(do roku 251 przed Objawieniem)

    Te, najodleglejsze czasy, do których można sięgnąć pamięcią najchętniej zostały by zapomniane na zawsze, gdyż był to okres prymitywny i niechlubny. W czasach poprzedzających pojawienie się Kościoła ludy  zamieszkujące kontynent były rozproszone i słabe. Ludzie żyli w niewielkich grupach, klanach i plemionach, które oddawały cześć siłom natury, drzewom, duchom ziemi i innym bożkom. Nie obce były im krwawe rytuały i obrzędy mające na celu zaskarbienie sobie przychylności bogów. Świat pogrążony był w religijnej i kulturowej ciemnocie.

Czas Władców
THE AGE OF SOVEREIGNS
(rok 250 - 1 przed Objawieniem)

    Era Mroku zakończyła się kiedy pierwsi władcy lokalnych grup zaczęli rosnąć w siłę oraz podbijać i jednoczyć okoliczne ludy. Pierwszym takim księstwem była Levaria (część dzisiejszego Sein), a w jej ślady poszły inne. Krwawa droga scalania ludów trwała przez niemal ćwierć wieku. W tym czasie tysiące bitew i krwawych konfliktów przelało się przez kontynent. Rosnące ambicje i chore rządze władców sprowadziły świat na granice przepaści i unicestwienia, a wtedy stało się coś jeszcze gorszego.
Nadeszła Ciemność.

Inwazja z północy
INVASION FROM NORTH

    Gdy walki pomiędzy władcami sięgały zenitu, zza gór na północy nadeszło zagrożenie, którego nikt się nie spodziewał. Przeklęci przez boga ludzie, władający straszliwą magią i dysponujący nieskończoną armią podbijali krainę za krainą, niszcząc wszystko na swej drodze i zniewalając ludy. Żaden z władców nie był w stanie zatrzymać pochodu z północy. W ciągu niespełna dziesięciu lat Armie Ciemności osiągnęły południowe krainy kontynentu. Wydawało się, iż nic nie może już uratować mieszkańców przed forpocztą Ciemności.

Oświecenie
THE ENLIGHTENMENT
(rok 0 - 163)

    Niektórzy władcy ludzi widząc, że nie mają szans walczyć z Armiami Ciemności postanowiły w inny sposób zachować życie, władze i namiastkę wolności. Zaczęli układać się z dowódcami Armii i kupczyć z nimi własną ziemią i poddanymi.
    Jedynie kilku, najbardziej prawych i honorowych kontynuowało daremną walkę, wiedząc, że ich koniec jest tylko kwestią czasu.

Objawienie
THE REVELATION
(rok 0)

    W najmroczniejszej godzinie, gdy upadek był bliski Jedyny objawił się pięciu najbardziej prawym władcom ludzi. Ich imiona przeszły do legendy, a byli to: Amarus, Attamens, Ceades, Hymeneus i Torques. Z wyboru Jedynego stali się oni pierwszymi Markizami, założycielami Kościoła, który miał stać się wkrótce śmiercionośnym orężem przeciwko Ciemności.

Krucjata przeciwko Ciemności
THE CRUSADE AGAINST THE DARKNESS

    Markizowie zjednoczyli ludzi pod jednym sztandarem. Pod proporcem wiary w Jedynego, która dawała zniewolonym i podupadłym na duchu ludziom siłę do jeszcze jednego, ostatniego zrywu przeciwko wrogom. Nieliczni początkowo wyznawcy Jedynego zaczęli rosnąć w siłę, a każda kolejna zwycięska bitwa utwierdzała innych w przekonaniu, że Kościół jest w stanie pokonać heretyckich najeźdźców.
    Armie Kościoła rosły, a Armie Ciemności ponosiły coraz dotkliwsze straty. Wypierane z kontynentu cofały się coraz bardziej, aż zatrzymały się w końcu w północnych krainach Wydawało się, że nie sposób zepchnąć je stamtąd za góry, skąd przybyli. Wtedy Markiz Hymeneus dokonał heroicznego i niezwykłego czynu, który przeszedł do legendy.

Wzniesienie Żelaznej Bramy
RAISING THE IRON GATE
(rok 8)
   

    Kościół dowiedziawszy się, że jedyną drogą skąd mogą przybywać Armie Ciemności, jest wąska przełęcz ukryta głęboko w górach postanowił zamknąć ją na dobre i odciąć Armie Ciemności od posiłków oraz niewidzialnej pomocy jaką Ciemność dawała swoim wojskom.
    W eskorcie Rycerzy z Zakonu Płonącej Gwiazdy, Hymeneus udał się w góry, gdzie zaskoczywszy wrogów wzniósł niebotyczną bramę z błogosławionego żelaza. Wrota nie mogły być otworzone w normalny sposób bo chroniły je pieczęcie, błogosławione przez Jedynego. Nie tylko zatrzymywały one wrogie ludy po drugiej stronie gór ale nie dopuszczały by Ciemność mogła wspierać swych popleczników.
Żelazna Brama osłabiła najeźdźców, którzy bez nowych maruderów i pomocy magii wkrótce polegli. Ostatnia bitwa odbyła się pod miejscowością Ravarra i nazwana została właśnie Bitwą pod Ravarra.
    Ludzkość została ocalona, a zagrożenie zażegnane. Świat zaś zjednoczył się pod rządami pięciu Markizów.

Owoce oświecenia
THE FRUITS OF ENLIGHTENMENT

    Przez kolejne wieki ludzkość żyła w pokoju. Nastały nowe czasy, czasy nadziei i jedności. Ludy zostały zjednoczone pod sztandarem Kościoła i przeszły pod władanie pięciu Markizów. Misjonarze roznosili słowo Jedynego po kontynencie i wiara w niego wzrastała z każdym dziesięcioleciem.
    Rasa ludzi stała się potężna i poczuła się jak władca kontynentu. Niedługo przyszło się jej przekonać jak bardzo się myliła.

Pierwsza Wojna z Elfami
THE FIRST ELF WAR
(rok 163 - 195)

    Po tym, jak Ciemność została przegnana ze świata, a wiara wypełniła wszystkie ludzkie krainy kontynentu zwierzchnicy kościoła zobaczyli ile dobra przynosi słowo Jedynego. Zjednoczone narody, żyjące w pokoju, bezpieczeństwo i stabilizacja sprawiły, iż doszli do wniosku, że nie powinni zatrzymywać jej dla siebie. Postanowili rozszerzyć wiarę także na inne rasy, z którymi zamieszkiwali kontynent.

Ostateczne upokorzenie
THE ULTIMATE HIMILIATION

        Markizowie zwrócili swój wzrok na nieprzebyte góry, gdzie zamieszkiwały dwie inne rasy, z którymi dzielili świat - elfy i krasnoludy. Markiz Nuelius stanął na czele delegacji do ludu elfów z misją zaszczepienia w nich ziarno wiary w Jedynego.
    Po przybyciu do ojczyzny prastarego ludu, delegacja została przyjęta ze wszystkimi honorami, a Markiz zaszczycono możliwością audiencji u samej Królowej Ketury. Po wyjaśnieniu celu swego przybycia Markiz Neulius został taktownie lecz stanowczo zapewniony, iż dla elfów istnieją tylko jedne istoty, którym dodają cześć. Są to Pradawni, antyczni przodkowie elfów i tylko im, rasa ta oddawać będzie cześć. Markiz przyjął wyjaśnienie królowej i począł przygotowania do powrót. Niestety wtedy doszło do wydarzeń, których nikt nie mógł sie spodziewać.
    Nawet po wzniesieniu Żelaznej Bramy, pokonaniu Armii Ciemności i wygnaniu jej ze świata oddziaływanie zła nie zostało całkowicie usunięte. Heretyckie pisma, wiedza o magii i ziarno zła zaszczepione w świecie kiełkowało powoli w ukryciu dając o sobie znać raz po raz. W delegacji Markiza był człowiek skuszony przez Ciemność, który dokonał czynu tak straszliwego, że doprowadził on do straszliwej i wyniszczającej wony pomiędzy światem ludzi i rasom elfów.
    W noc przed wyjazdem, tuż po wykwintnym bankiecie urządzony w kryształowych salach pałacu królowej zdrajca z orszaku Markiza zakradł się do sal narodzin elfów i podłożył ogień pod życiodajne kokony. Na szczęście ogień został powstrzymany nim wszystkie kokony spłonęły lecz ten zamach na rasę elfów zadał jej mimo wszystko straszliwy cios.
    Królowa Ketura pewna, iż ogień został podłożony jako zemsta za odrzucenie nowej wiary odpowiedziała równie straszliwym czynem. Kazała pojmać i stracić wszystkich posłów, łącznie z Markizem Nueliusem. Tak zaczęła się Pierwsza Wojna z Elfami.

Szturm Elfów
ELFEN ASSAULT

    Wkrótce po tych wydarzeniach z gór zeszła olbrzymia armia elfickich wojowników. Prowadzone przez czterech Vasali Królowej armie miały za cel starcie powierzchni ziemi zagrożenia jakie ludzie stanowili dla tej rasy.
    Rozgorzała straszliwa wojna. Po jednej stronie doborowe, doskonale wyszkolone i wyekwipowane oddziały elfich Vasali, a po drugiej Rycerze Zakonni i służące kościołowi armie przetoczyły się przez kontynent siejąc pożogę wojny i śmierć.
    Gdy świat tonął w ogniu walk Kościół zastanawiał się i dociekał czemu doszło do tak niespodziewanego zrywu rasy, która od setek lat żyła na uboczu nie ingerując i nie konkurując z ludźmi. Po długim czasie udało się odkryć przyczynę, za sprawą odnalezionych zapisków zdrajcy. Był to 30-sty rok wojny i siły Kościoła dawno już pojęły ze nie mogą wygrać w starciu z nieludzkimi wojownikami z gór. Armie ludzi zmuszone do cofnięcia się pod samą stolicę kościoła Ravarrę oczekiwały na ostateczne starcie gdy znaleziono wspomniane zapiski. Królowa, zobaczywszy je, po raz kolejny okazała się być niezwykle światłą i mądrą osobą. Rozkazała odstąpić swym armiom od murów Ravarry i podpisała z Markizami traktat pokojowy, w którym uzyskała zapewnienie, że jej lud nigdy więcej nie będzie niepokojony przez Kościół.

Mroczne Wieki
THE DARK CENTURIES
(rok 196 - 554)

    Po Pierwszej Wojnie z Elfami nastają dla ludzi mroczne wieki. Wyniszczeni wojną ludzie zdali sobie sprawę, iż nie są niepokonani. Zaczęła w nich narastać obawa, ze opieka Jedynego nie jest tak silna jak uważali wcześniej, skoro udało się elfom - heretykom - podejść pod same mury Ravarry. Niektórzy zastanawiali się jakim sposobem Ciemność, mimo, ze zastała wypędzona za Żelazną Bramę, zdołała spaczyć umysł człowieka i doprowadziła do tak straszliwego czynu jakiego dokonał w pałacu elfów. Niepokoje, wątpliwości oraz pytania bez odpowiedzi wypełniały umysł ludzi i wtedy nadeszła plaga.

Czarna Plaga
THE BLACK PLAGUE

    Z miasta Murgia, niczym huragan rozprzestrzeniła się na cały kontynent i stała się wrogiem gorszym niż Armia Ciemności czy wojska królowej Elfów. Nie można było bowiem schronić się przed nią za murami fortec ani obronić orężem. Była niewidzialnym, bezwzględnym i przerażającym przeciwnikiem, który zbierał żniwo większe niż wszystkie dotychczasowe wojny jakie widział świat.
    Wtedy tez narodził się Cyrus, który lata później odnalazł w podziemiach katedry w Ravarra zakazane pisma i począł studiować zawartą w nich wiedzę. Te czyny nie uszły uwadze Mrocznych Spadkobierców, którzy zaczepiając w nim ziarno Ciemności wybrały go na pierwszego  z tych, którzy mieli otworzyć podwoja Żelaznej Bramy.
    Podczas powtarzającego się co 500 lat zaćmienia słońca, gdy pieczęcie na Bramie słabły, a wpływ Ciemności osiągał największa moc, Cyrus i jego poplecznicy udali się pod Żelazną Bramę by ponownie wpuścić Ciemność do świata ludzi. Niemalże udało się mu sięgnąć sukces lecz w ostatniej chwili, gdy brama zaczęła uchylać się, pojawił się Markiz Danetero, który zadał Cyrusowi śmiertelny cios i wrzucił jego ciało za bramę, która zamknięto ponownie.

Wielki Podział
THE GRATE DIVIDING

    W czasie Mrocznych Wieków doszło do podziału w ludzie krasnoludów. Po straszliwym akcie zdrady, przypieczętowanym bratobójstwem krasnoludzkich wodzów większość z tej rasy opuściło swe domy i zeszło z gór by wieść żywot pośród ludzi. Tylko trzy klany, rządzone przez triumwirat tych, którzy dokonali mordu na reszcie krasnoludzkich wodzów pozostały w swym królestwie. Odosobnione i przeklęte przez resztę klany zostały z czasem zapomniane tak jak i ich królestwo, a Wielki Podział stał się faktem.

Powstanie inkwizycji
FOUNDING OF THE INQUISITION

    Po tym jak Cyrus, głosząc ewangelię Ciemności okazał się zdolny do zebrania fanatyków gotowych otworzyć Żelazną Bramę. Po tym jak ukazał ludziom tajemnice czarów i ich potęgę, Ciemność zaczęła nabierać mocy w krainach ludzi. By zapobiec podobnym czynom i walczyć z heretykami, magami i plugawymi kultami Markiz Denuntius powołał do istnienia organizację, która bez skrupułów zwalczać miała każdy przejaw działania Ciemności. Tak zrodziła się Inkwizycja.

Polowanie na czarownice
THE WITH-HUNT

    Przez dwa wieki Inkwizycja szalała po świcie tropiąc i niszcząc wszelkie przejawy herezji, czarostwa i tajemnych praktyk. Działania oficjum zmieniły obraz Kościoła w oczach ludzi. Bardziej niż z potrzeby i wiary ludzi przywiązywał do niego strach przed upokorzeniem, torturami i inkwizycyjnym stosem. W niektórych sercach, bezkompromisowe działania inkwizycji budziły niechęć, gniew, a nawet nienawiść, zarówno do orszaków w czerwonych, inkwizycyjnych płaszczach jak i do samego Kościoła.

C.D.N.